Aklımda bir çok soru ne yapmam lazım, nasıl hareket etmeliyim, ne yemeliyim, onu nasıl korumalıyım, ona neler zarar verirdi? Ertesi gün hastaneye gidip kan testi yaptırıp garantiledik ve minik kuşu belki görebiliriz diye muayene olmaya karar verdik.
Gebeliğimin ve doğumumun harika geçmesinde katkısı büyük olan sevgili doktorumla tanıştık.
Gebeliğim genel itibarıyla iyi geçti bulantı, kusma, tiksinti, koku hassasiyeti, uyuyamama gibi sorunlar yaşamadım. Aksine kendimi hiç olmadığım kadar huzurlu, mutlu, sakin, anlayışlı ve güleç hissettim.
Hamileliğim boyunca her gün 1 saat kadar yürüyüş yapıyordum, sahilde deniz kokusu eşliğinde yürüyüş yapabilme imkanı bulabilmiştim fiziksel ve ruhsal olarak iyi geliyordu bana. Normal doğum istediğim için her gün pilates yapıyor, merdiven inip çıkıyor, yürüyüşlerimi aksatmıyordum. Doktorum da bu konuda destekçiydi. Gebeliğimin daha başından normal doğum isteğimi belirtmiştim. Her muayenede sürekli konuşuyorduk, psikolojik olarak da beni bilgilendirmesiyle, neler yapmam gerektiğini söylemesiyle çok rahatlatıyordu.
Artık sona yaklaşmıştık.. her şey hazırdı fakat oğluş sanırım daha hazır değildi bir türlü gelmiyordu. 41. hafta dolmuştu artık, her şey yolunda görünüyordu. Muayeneler, nst ler sıklaşmıştı, bende yürüyüşlerimi sıklaştırdım ama nafile..
Sonunda doktorum suni sancı verip doğumu başlatma kararı aldı.
Pazartesi sabah 07:00 de hastaneye yatışım yapılacaktı. Akşamdan çantamızı, kıyafetlerimizi her şeyimizi hazırladık sabah hastaneye gittik. 08:30 da suni sancı takıldı ve ben 1 saat sonunda sancıları hissetmeye başlamıştım. Eşim nst cihazına bakıp sancıların geleceğini önceden veriyordu hazırlanıyorduk derken sancıların şiddeti de artmaya başladı. Odada eşim koluma girip beni dolaştırıyordu, sancılarla başetmeye çalışıyorduk. Sancılar sıklaşınca ebe epidural isteyip istemediğimi sordu istemediğimi söyledim o anki sancıya dayanabiliyordum bunun bir fazlasına daha dayanabileceğimi düşünmüştüm :)oysa ki ( pişman olduğumu söylemeliyim)
Son 1 saati pilates topunun üzerinde geçirdim. Gerçekten çok işe yarıyor sancılarla başa çıkmak için tavsiye ederim hastane temin etmezse siz evden götürebilirsiniz.
Vee 13:50 de minik mucizem dünyaya geldi.. Kollarımdaydı, harikaydı, hiç ağlamadı, gözlerini yavaş yavaş araladı ve açtı ilk beni gördü elini tuttum kokusunu içime çektim ve dünyama hoşgeldin bebeğimm..
Bebeğim kucağımda gidiyoruz odaya, babasıyla daha doğumhanede tanıştı miniğim odada ailelerimizle tanışıyor, hemen emziriyorum. Ben emebilecek mi diye düşünürken o çoktan çözmüştü olayı:) Hatta doğum sonrası fotoğraflarda ağzını yanlara açtığını meme aradığını fark ettim. İçgüdüsel olarak emme refleksiyle doğuyorlarmış.
Makyajımı yapıp lohusa tacımı takıyorum ve iyiyim, çok iyiyim her şey bitti, stres yok. Artık güzel günlerde bebeğimi büyütmek var deyip keyfini çıkarması kalmıştı.
Şükürler olsun ki hayalimdeki doğumu yapabilmiş ve bebeğimi sağlıklı bir şekilde kucağıma alabilmiştim.
Rabbim isteyen herkese bu duyguyu yaşatsın kimsenin kucağını boş bırakmasın..
Sevgiyle Kalın.. TopraksMoM
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder